سماع قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
احادیث اسلامی چه
شیعه و چه
سنی فضیلتهای فراوانی برای
شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به
قرائت قرآن (استماع) ذکر شده است.
«
سمع » در معانی متفاوتی همچون: قوه شنوایی، شنیدن (که فعل قوه شنوایی) است و
گوش (آلت شنیدن) بکار رفته است. و «سماع» عبارت است از: صرف شنیدن هر چند بدون اراده باشد. اما «استماع» مصدر باب «استفعال»، و به معنای گوش سپردن همراه با پذیرش قلبی است که بدون اعمال اراده حاصل نمی‌شود.
در احادیث اسلامی (از شیعه وسنی) فضیلت فراوان برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرآن (استماع) ذکر شده است و منابع
علوم قرآنی نیز برخی از این احادیث را نقل کرده‌اند. به مضامین برخی از این احادیث اشاره می‌کنیم:
۱. خداوند از
مستمع قرآن بلای آخرت و از
تلاوت کننده آن بلای
دنیا را دفع خواهد کرد.
۲. تلاوت کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی‌اند.
۳. کسی که فقط یک حرف از
کتاب خدا بشنود، برایش یک حسنه نوشته و یک
گناه از او محو و یک درجه به او عطا می‌شود.
طبق احادیث، هنگام تلاوت قرآن، دیگران باید سکوت کنند.
فرهنگ نامه فارسی علوم قرآنی،برگرفته از مقاله«سماع قرآن»
