• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سعید بن هبةاللّه بن حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالحسن سعید بن هبةالله بن حسین، از بزرگترین اطبای قرن پنجم هجری است.



وی در سال ۴۳۶ ق (۱۰۴۵ م) در بغداد دیده به جهان گشود و در همان شهر تا پایان عمر زندگی نمود.


از اساتید او می‌توان به ابو علاء بن تلمیذ، ابوالفضل کتیفات و عبدان کاتب اشاره نمود. روزگار زندگی او مصادف با روزگار سلطنت المقتدی بامر الله (۴۶۷ ق- ۴۷۸ ق) و فرزندش المستظهر (۴۷۸ ق- ۵۱۲) بود که وی در دستگاه این دو خلیفه عباسی، به خدمت مشغول بوده است و مدتی نیز سرپرستی بیمارستان عضدی بغداد به او واگذار شده بود. از محضر اطبای بسیاری بهره بردند که می‌توان به افراد اشاره کرد:
۱. ابوابرکات هبةالله ملکا بغدادی (۴۷۰ ق- ۵۷۰ ق).
۲. یحیی بن عیسی بن جزله (متوفی ۴۹۳ ق)
۳. امین الدوله ابن التلمیذ (۴۶۵ ق- ۵۶۰ ق).
۴. عبدالوهاب نیشابوری: وی نگاشته‌های استادش سعید بن هبة الله را به خراسان برد.


او تالیفات بسیاری در طب، منطق و فلسفه به رشته تحریر درآورده است که از آن جمله است:
۱. المغنی فی الطب
۲. الاقناع
۳. التلخیص النظامی
۴. کتاب خلق الانسان
۵. کتاب فی الیرقان
۶. مقالة فی صفات تراکیب الادویه: مؤلف در کتاب مغنی به این اثر اشاره کرده است
۷. جوابات عن مسائل سئل عنها
۸. مقالة فی الحدود و الفرق: رساله‌ای در فلسفه است.
۹. مقالة فی تحدید مبادی الاقاویل الملفوظ بها و تعدیها
۱۰. کتاب الاسباب و العلامات عیون الانباء فی طبقات الاطباء


وی سرانجام پس از پنجاه و نه سال زندگی، به سال ۴۹۵ ق (۱۱۰۲ م) در بغداد دیده از جهان فروبست.


المغنی فی الطب


نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.


رده‌های این صفحه : پزشکان | تراجم | حکیمان




جعبه ابزار