• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سرکه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سرکه‌ از جمله الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.



سرکه مایع ترش به دست آمده از مواد گوناگون، بویژه انگور و خرما می باشد.


از آن در بابهاى طهارت، نکاح و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.


در روایات متعدد از سرکه تعریف و به خوردن آن سفارش شده است. از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله نقل شده که فرمود: سرکه خوب خورشى است و خانواده‌اى که از آن برخوردارند، فقیر نمى‌شوند. و نیز از آن حضرت نقل شده که فرمود: خداوند و فرشتگان او به سفره‌اى که در آن سرکه و نمک باشد درود مى‌فرستند.


مستحب است غذا خوردن با سرکه آغاز گردد و با آن پایان یابد و یا بانمک شروع و با سرکه ختم شود.

مستحب است تازه عروس در هفته نخست عروسى از خوردن سیب ترش و سرکه خود دارى کند.
تبدیل شراب به سرکه، که در اصطلاح به آن انقلاب گویند، موجب پاکى و حلیت آن مى‌شود.
[۵] العروة الوثقى‌، ج۱، ص۲۵۸.




۱. وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۲۳.    
۲. وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۹۲.    
۳. وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۴۰۷.    
۴. وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۲۵۰.    
۵. العروة الوثقى‌، ج۱، ص۲۵۸.
۶. مستمسک العروة، ج۲، ص۹۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۴۴.    






جعبه ابزار