سخن گفتن امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بدیهی است که اینگونه نقلها را ـ که درباره سخن گفتن امامان آمده ـ تنها زمانی میتوان پذیرفت که مستند به منبع معتبری باشد؛ در حالی که چنین استنادی را در کتب معاصر نیافتیم.
با توجه به این مطالب (آیا امام حسین (عليهالسلام) پیش از تولد، با مادرش
حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) سخن میگفت؟ (نقل شده است؛ پیامبر اکرم (صلياللهعليهوآله) روزی وارد خانه
حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) شد، و در حالیکه جز دخترش کسی در خانه نبود، دختر خود را در حال صحبت مشاهده نمود، وقتی علت را جویا شد، حضرت زهرا اظهار داشت: صحبت من با فرزندی است که در شکم دارم. او همدم من است و با من سخن میگوید؛ اما سخنانی حزنآور، به این مضامین که مادر! من شهیدم، مظلومم، غریبم، عطشانم.
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) درحالیکه محزون شدند، ضمن
بشارت به آمدن فرزند پسر، از
شهادت او در شرایط سخت و ناگوار خبر دادند. این سخن در کدامیک از کتابهای روایی آمده است؟)) باید بگوییم اگرچه اصل چنین سخنگفتنی محال نیست، اما با تحقیق و جستوجویی که در منابع روایی و تاریخی قابل استناد داشتیم؛ چنین نقلی را نیافتیم.
با این وجود روایتی در برخی کتابهای معاصر نقل شده است: «یحیی کان یتکلم فی بطن أمه، و الحسین (عليهالسلام) کذلک، قال: یقول فی بطن أمه فاطمة (سلاماللهعليها): یا أماه أنا العطشان، یا أماه أنا العریان، یا أماه أنا السحقان».
حضرت یحیی (علیهالسلام) در شکم مادرش صحبت میکرد و
امام حسین (علیهالسلام) همچنین در شکم مادرش
فاطمه (سلاماللهعلیها) حرف میزد و میفرمود: من آن تشنهام! من آن بیلباسم! من آنکسی هستم که لگدکوب شدهام!
بدیهی است که اینگونه نقلها را تنها زمانی میتوان پذیرفت که مستند به منبع معتبری باشد؛ در حالیکه چنین استنادی را در کتب معاصر نیافتیم.
گفتنی است، آنچه در پرسش آمده؛ بیشتر شباهت به روایتی دارد که به سخن گفتن
حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) با مادرش
حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) اشاره میکند.
پایگاه اسلام کوئست.