• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سال ۱۳۰ هجری قمری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سال ۱۳۰ هجری قمری، سی‌مین سال از قرن ۲ قمری و مصادف با سال ۱۲۶ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: شیوع طاعون در بصره، وقوع زلزله‌های شدید در شام، وقوع جنگ قبیله‌ای در‌ اندلس و شورش‌های پراکنده خوارج و علویان، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور همچون ابن دمینه و ... .



ابومسلم خراسانی به شهر مرو وارد شده و نصر بن سیّار از مرو به نیشابور و از آن‌جا به گرگان گریخت.
• ابومسلم بر خراسان استیلا یافته و قحطبة بن شبیب طائی را به فرماندهی کل سپاهیان عباسی گمارد.
• قحطبة بن شبیب پس از نبردی که در آن تمیم بن نصر بن سیّار کشته شد، بر نیشابور پایتخت خراسان، سپس بر گرگان مستولی شده و به کشتار مردمان گرگان پرداخت. او هم‌چنین نباتة بن حنظله، کارگزار گرگان که از سوی ابن هبیره منصوب شده بود را کشت.
• ولایت محمد بن عبدالملک بر مکه و مدینه.
• زلزله‌های شدید در شام، بیت المقدس را ویران کرد و مردم را چهل روز بیابان‌نشین کرد.
• شیوع طاعون در بصره.


وقوع جنگ قبیله‌ای در‌ اندلس و شورش‌های پراکنده خوارج و علویان:
شیبان بن سلمه خارجی بر ابومسلم خراسانی شورید و ابو مسلم سپاهی را به فرماندهی بسام بن ابراهیم فرستاده و شورش را سرکوب کرد.
ابوحمزه مختار بن عوف ازدی خارجی اباضی پس از نبردی که میان او و والی مدینه، عبدالواحد بن سلیمان بن عبدالملک روی داد، بر آن دست یافت سپس راهی شام شد و مروان بن محمد، سپاهی به فرماندهی عبدالملک بن محمد بن عطیه سعدی را به‌سوی او فرستاد. وی با ابوحمزه در وادی القری روبه‌رو و بر او چیره شد. آن‌گاه او و هر یک از یارانش را که به چنگ آورده کشت و بازماندگان سپاه گریختند. عبدالملک سعدی، راه خود را به سوی مدینه و مکه ـ در حالی که قصد یمن را داشت ـ ادامه داد. وی در صنعا با «طالب الحق» روبه‌رو و بر او پیروز و او را نیز به قتل رساند و تمرد خوارج اباضی را نیز سرکوب کرد. اباضی‌ها در بازگشت عبدالملک به مکه در راه به کمین نشستند و او را ترور کردند.
یزید بن هبیره، امیر عراق سپاهی را برای نبرد با عبدالله طالبی فرستاد. عبدالله گریخته، به هرات پناه برد. هنگامی که ابومسلم خراسانی قیام کرد، عبدالله و پیروانش را دست‌گیر کرده و کشت.
یوسف بن عبدالرحمان فهری، امیر‌ اندلس، یحیی بن حریث جذامی را از امارت منطقه «ریّه» عزل کرده و با ابوالخطّار برای قیام علیه یوسف فهری و صمیل بن حاتم، حاکم قانونی‌ اندلس به توافق رسید. آن‌گاه آتش نبردی قبیله‌ای میان یمانیان و مضریان قیسی درگرفت. این اولین جنگ میان آنها در‌اندلس بود. این جنگ در «شقنده» (شکوندا) در جنوب قرطبه درگرفت که در نهایت، به نفع مضریان انجامید. ابن حریث و ابوالخطّار و همراهانشان (یمانیان) شکست خوردند، آن‌گاه اسیر شده و به نزد صمیل برده شدند. و صمیل، ایشان را همراه یارانشان کشت.


ابن دمینه.
ابن عطیة سعدی.
ابوحمزه مختار.
ابوالخطار حسام بن ضرار کلبی.
حنظله کلبی.
شیبان بن سلمه خارجی.
ابویحیی عبدالله بن یحیی کندی.
عبدالله طالبی.
عروة بن اُذینه.
عمیر بن شییم قطامی.
نباتة بن حنظله.

عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۳۱.





جعبه ابزار