روندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
روندی، از شخصیت‌های
قرن دوم هجری قمری بوده که کتابی داشته و آن‌را در
بغداد برای
فرقه راوندیه تدریس می‌کرد. از نام و نسب او اطلاع در دست نیست هرچند احتمال می رود که او همان عبدالله روندی از داعیان
بنی‌عباس و یا محمد بن حسن روندی از پیروان
منصور عباسی باشد.
از نام و نسب و سایر جزئیات زندگی روندی اطلاعی در دست نیست و جز در
الفهرست ابن‌ندیم در دیگر منابع گزارشی از وی نیامده است. به گفته ابن‌ندیم، روندی کتابی با عنوان الدوله یا اخبار الدوله در حدود دو هزار ورقه داشته که وی بخش اندکی از آن را دیده و می‌گوید که کتاب را خوب از کار درآورده است.
روندی مجلس درسی در بغداد داشته و این کتاب را بر روندیان که گویا همان فرقه راوندیه منسوب به
ابومسلم خراسانی یا منصور عباسی است، تدریس می‌کرد.
همو در جای دیگر و در ذیل شرح حال ابوعبدالله
محمد بن
حسن بن فرقد شیبانی (حدود ۱۳۲-۱۸۹ هـ) می‌گوید که شیبانی در باب الشام بغداد و در کوچه ابوحنیفه خانه داشت و در مسجد واقع در میان این کوچه به تدریس می‌پرداخت، آن‌گاه می‌افزاید: در همان کوچه روندی نویسنده کتاب الدوله همسایه محمد بن حسن بود و به عمد هرگاه که شیبانی در مسجد جلسه درس داشت، روندی هم حضور می‌یافت و روندیانی که از دولتیان بودند، به نزدش گرد می‌آمدند تا کتابش را تدریس کند و همین که کسی از شاگردان محمد بن حسن مطلبی از کتاب‌های شیبانی می‌خواند، روندیان با هیاهو او را وادار به سکوت می‌کردند، از این‌رو محمد بن حسن شیبانی به ناچار تدریس در این مسجد را ترک گفت و به مسجد معلق در ابتدای کوچه اسد که در پشت ساباط رومی قرار داشت، رفت.
از این بیان، وابستگی روندی به حکومت روشن می‌شود و می‌توان این احتمال را مطرح کرد که او همان عبدالله روندی از داعیان بنی‌عباس
و یا محمد بن حسن روندی از مردمان
سرخس که از شیعیان منصور عباسی توصیف شده و شوهر خواهر
علی بن عیسی بن ماهان بوده و در حومه بغداد زمین‌هایی داشته است،
باشد و از آن‌رو که هم‌عصر شیبانی بوده به دست می‌آید که در نیمه دوم سده دوم می‌زیسته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۳۷، برگرفته از مقاله «روندی».
