• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث حسن اعلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حدیث حسن اعلی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی که مدح راوی آن توسط اعلم یا دو عادل ثابت شود، اطلاق می‌شود.



برخی از‌ اندیشمندان علوم حدیث، حدیث صحیح، حسن و موثق را به اعلی و اوسط و ادنی تقسیم کرده‌اند آن گاه در توضیح حدیث حسن اعلی گفته‌اند: با توجه به این که حسن حدیثی است که لااقل یک راوی آن امامی ممدوح غیرموثق باشد. چنان‌چه مدح راوی و امامی‌بودن او به علم یا به قول دو نفر عادل ثابت شده باشد حدیث را حسن اعلی گویند.
از این واژه به «خبر حسن اعلی»، «روایت حسن اعلی» و «حسن اعلی» نیز تعبیر می‌شود.
[۲] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاءالدرایه، ص۲۵.
[۳] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاءالدرایه، ص۲۷.



۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۰.    
۲. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاءالدرایه، ص۲۵.
۳. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاءالدرایه، ص۲۷.
۴. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۱۶۹.    
۵. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۴۹.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث حسن اعلی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۶/۲۱.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | حدیث حسن




جعبه ابزار