• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذات انواط

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ذات اَنواط نام درختی در جاهلیت است.




واژه اَنواط به فتح همزه و سکون نون تلفظ می‌شود.



قریش (یا اهل مدینه و یا مردم یمن) آن را مانند بت و معبودی ستایش و پرستش می‌کردند و همه ساله در روزی معین بر وی گرد می‌آمدند و سلاح خود را به آن می‌آویختند و برآن طواف می‌کردند، قربانی‌ها آورده و ذبح می‌کردند.
[۱] فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۸۴.



 
۱. فرهنگ اصطلاحات حج، حریری، ص۸۴.



فرهنگ نامه حج، مجتبی تونه‌ای، ص۴۹۸.






جعبه ابزار