حقیقت عرفی عام تخصصی

حقیقت عرفی عام تخصصی به وضع تعیّنیِ لفظ برای معنای خاص توسط عرف عام اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

حقیقت عرفی عام تخصصی، مقابل حقیقت عرفی عام تخصیصی بوده و در جایی است که عامه مردم در ابتدا لفظی را به کمک قرینه در غیر معنای لغوی خود به کار ببرند و سپس به مرور و بر اثر زیادی استعمال لفظ در معنای جدید، دیگر نیاز به آوردن قرینه نباشد و لفظ در آن معنا وضع تعینی پیدا کند؛ مثل لفظ «دابّه» که در لغت به معنای هر جنبنده‌ای است و در میان عامه مردم تنها برای حیوان چهار پا استعمال می‌شود.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ موضح القوانین، اعتمادی، مصطفی، ص۱۵.

۳ - منبع