• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حُقَّت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




حُقَّت: (اَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ)
«حُقَّت» از مادّه‌ «حق» به معنای شایسته و سزاوار است.



(وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ) (و تسليم فرمان پروردگارش شود- و سزاوار است كه چنين باشد-)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حقت به معناى آن است كه آسمان در شنيدن و اطاعت فرمان‌هاى خدا حقيق و سزاوار مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انشقاق/سوره۸۴، آیه۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۴۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۴۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۳۰۹.    
۵. انشقاق/سوره۸۴، آیه۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۰۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۴۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۹۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۰۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حُقَّت»، ص۱۹۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انشقاق | لغات قرآن




جعبه ابزار