• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حرام به عمل محرّم و ممنوع می‌گویند.



حرام، از اقسام محکومٌ به است که شارع به ترک آن الزام نموده و به انجام آن رخصت نداده است.
به بیان دیگر، حرام عملی است که انجام آن به خاطر مفسده موجود در آن جایز نبوده و فاعل آن مستحق ذم و عقوبت است، مانند: قمار و شرب خمر .
[۳] مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۱.
[۴] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۸۰.
[۵] تقنین اصول الفقه، عبدالبر، محمد زکی، ص۱۵.
[۶] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۱، ص۵۰.
[۷] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۸۰.



حرام در اصطلاح فقه ، چیزی است که فعل آن شرعا سبب ذم و نکوهش گردد و یا امری است که فعل آن موجب عقاب شود.
[۹] فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (در باب معاملات)، جابری عربلو، محسن، چاپ اول ، ۱۳۶۲، تهران، ص۸۵.



۱. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۲۰.    
۲. اصول الاستنباط، حیدری، علی نقی، ص۸۳.    
۳. مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۱.
۴. اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۸۰.
۵. تقنین اصول الفقه، عبدالبر، محمد زکی، ص۱۵.
۶. اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۱، ص۵۰.
۷. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۸۰.
۸. کشاف اصطلاحات الفنون، مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، ج۱، ص۶۶۰.    
۹. فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (در باب معاملات)، جابری عربلو، محسن، چاپ اول ، ۱۳۶۲، تهران، ص۸۵.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۵، برگرفته از مقاله «حرام».    


رده‌های این صفحه : احکام خمسه | تکلیف | محکوم به | منهی عنه




جعبه ابزار