• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حبیب‌اللّه بن محمدابراهیم فضائلی سمیرمی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حبیب‌اللّه بن محمدابراهیم فضائلی سمیرمی اصفهانی، خوشنویس، شاعر و محقق معاصر در اصفهان می‌باشد.



استاد حبیب‌اللَّه فضائلی بن محمّدابراهیم سمیرمی اصفهانی، خوشنویس، شاعر و محقق معاصر، در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۱ش در سمیرم متولّد شد. در کودکی تحت تربیت پدر و آشنایی با خطوط جدّش ملّامحمّد، با خوشنویسی آشنا شد و به مشق خط پرداخت. در ۱۳ سالگی پدرش را از دست داد و در مکتب‌خانه و به تعلیم و تدریس مشغول شد. در نوجوانی به اصفهان رفته و در مدرسه درکوشک و مدّتی در مدرسه میرزا مهدی ساکن شده و نزد علماء عالی‌قدر اصفهان همچون آقاجمال‌الدّین خوانساری و شیخ عباس‌علی ادیب حبیب‌آبادی و حاج‌آقا فخر کلباسی، سیّداحمد مقدس، سیّدحسن مدرس هاشمی، ملّاحسین‌علی صدیقین، سیّدعبدالحسین طیّب و شیخ محمّدباقر زند کرمانی کسب فیض نمود. همچنین در خط نیز نزد میرمحمّدمهدی خلیقی‌پور مشق خط نمود و در کنار آن به تحصیلات جدیده نیز اهتمام ورزیده دیپلم ادبی را دریافت نمود و به استخدام اداره فرهنگ درآمده و به تدریس در مدارس مشغول شد. پس از تاسیس دانشکده ادبیات اصفهان به‌تحصیل در رشته ادبیات فارسی پرداخته و به اخذ لیسانس نائل شد. و در دبیرستان‌های اصفهان به تدریس ادبیات فارسی، تعلیمات دینی، عربی و خوشنویسی پرداخت. او سال‌ها به مشق از روی نمونه خطوط خوش کتاب‌ها و کتیبه‌های ابنیه تاریخی اصفهان پرداخت و پیرامون آنها تحقیق نمود و نمونه خطوط خوش اساتید خوشنویسی را گردآوری نمود. همچنین در تهران نزد استاد زرین‌خط و استاد کاوه خوشنویسی را تکمیل نمود.
وی از سال ۱۳۴۳ش کلاس‌های آزاد خوشنویسی را در اصفهان دایر کرد که منجر به تاسیس انجمن خوشنویسان اصفهان شد و سرپرستی آن از سال ۱۳۴۸ش به بعد به عهده او بود. وی در طول عمر بابرکت خود صدها کتیبه برای مساجد، اماکن و بقاع متبرّکه در داخل و خارج از کشور از جمله حرم مطهر حسینی (علیه‌السلام)، کاظمین و حضرت زینب و حضرت رقیّه (سلام‌اللّه‌علیهما) را به زیبایی تمام نوشت. استاد فضائلی در انواع خطوط به‌ویژه نسخ و ثلث و نستعلیق مهارت بسیار داشت.
در شعر نیز تبحّر داشت و «فضائل» تخلّص می‌کرد و گاه در برخی از انجمن‌های ادبی اصفهان همچون انجمن ادبی و هنری سعدی حضور می‌یافت.

وی سرانجام در دوشنبه ۲ رجب ۱۴۱۸ق (مطابق ۱۲ آبان ۱۳۷۶ش) در اصفهان وفات یافته و در قطعه نام‌آوران واقع در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون شد:


تالیفات و آثار زیر از اوست:
۱. «اطلس خط» ۲. «تعلیم خط» ۳. «بوستان خط» ۴. «مردآفرین روزگار» ۵. «اصحاب رس» ۶. «آیه نور» ۷. «شناخت قرآن»
همچنین (قرآن مجید) و کتاب‌های «گنجینه الاسرار» عمان سامانی و چند اثر دیگر را کتابت نموده‌اند.
این شعر در مرثیه حضرت سیّدالشهداء (علیه‌السلام) از اوست:
‌ای دیده خون ببار که وقت عزا رسید ••••• هنگامه مصیبت آل عبا رسید
گر چشم دهر خوشه پروین بِیَفشُرَد ••••• باشد روا که زلزله در ماسوا رسید
در سیل خون تپید جگر گوشه رسول ••••• آه و فغان به چرخ از این ماجرا رسید
[۱] سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، تجلی فضائل، اغلب صفحات.
[۲] مجله وقف میراث جاویدان (ویژه نامه اصفهان)، شماره ۱۹ و ۲۰.
[۳] ‌هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان (ویرایش دوم)، ص۵۹۹.
[۴] قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، خطی.



۱. سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، تجلی فضائل، اغلب صفحات.
۲. مجله وقف میراث جاویدان (ویژه نامه اصفهان)، شماره ۱۹ و ۲۰.
۳. ‌هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان (ویرایش دوم)، ص۵۹۹.
۴. قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، خطی.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۲۱-۴۲۲.    



جعبه ابزار