• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

الفاظ مرکب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



‌الفاظ مرکب، الفاظ چند کلمه‌ای، با دلالت هر کلمه بر جزئی از معنا است.



الفاظ مرکب، مقابل الفاظ مفرد است و به الفاظی گفته می‌شود که از ترکیب چند کلمه پدید می‌آید و جزء لفظ آنها بر جزء معنای آنها دلالت دارد، مانند: «زید قائم»؛ «غلام زید»، که برای مثال، در جمله اول، لفظ «زید» بر معنای انسان خاص و لفظ «قائم» بر معنای ایستاده دلالت دارد.
[۲] المنطق، مظفر، محمد رضا، ص (۵۰- ۴۹).
[۴] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۹.
[۵] المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۲۱.



در تعریف لفظ مرکب، میان علمای منطق و ادبیات اختلاف است.


۱. المنطق، مظفر، محمد رضا، ص۶۰ تا ۶۳.    
۲. المنطق، مظفر، محمد رضا، ص (۵۰- ۴۹).
۳. مبادی الوصول الی علم الاصول، علامه حلی، حسن بن یوسف، ص۶۷.    
۴. اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۹.
۵. المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۲۱.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۹، برگرفته از مقاله «الفاظ مرکب».    

رده‌های این صفحه : الفاظ




جعبه ابزار