• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توقیع آثار استغفار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شخصی به نام یمانی به سامرا وارد می‌شود. از طرف امام زمان (علیه‌السّلام) کیسه‌ای که در آن دو دینار و دو لباس بود، به دست او می‌رسد. او به سبب کمی‌ هدایا آن‌ها را رد می‌کند. ولی بعد از مدّتی از این عمل خود پشیمان و با ارسال نامه‌ای پوزش خواسته و توبه می کند.



قال مولانا الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف): «اِذا اسْتَغْفَرْتَ اللّهَ فَاللّهُ یَغْفِرُ لَکَ؛اگر از خداوند، طلب مغفرت کنی، خداوند نیز تو را خواهد آمرزید.»

۱.۱ - ارسال هدیه از طرف امام و رد آن

مرحوم کلینی (رحمة‌الله) این حدیث شریف را در ضمن حدیثی از امام زمان (علیه‌السّلام) نقل کرده است.
حاصل حدیث آن است که شخصی به نام یمانی به سامرا وارد می‌شود. از طرف امام زمان (علیه‌السّلام) کیسه‌ای که در آن دو دینار و دو لباس بود، به دست او می‌رسد. او به سبب کمی‌ هدایا آن‌ها را رد می‌کند.

۱.۲ - توبه و ارسال نامه به امام

ولی بعد از مدّتی از این عمل خود پشیمان می‌گردد و نامه‌ای می‌نویسد و پوزش می‌خواهد و در دل خود، ضمن توبه، نیت می‌کند که اگر دوباره این هدیه برای او فرستاده شود، آن را بپذیرد. بعد از مدّتی، هدیه به دست او می‌رسد، و در توقیعی، حضرت (علیه‌السّلام) به یمانی اشاره کرده، می‌فرماید:
تو، با ردّ هدیه‌ی ما، اشتباه کردی و اگر طلب مغفرت از خداوند کنی، خداوند تو را خواهد بخشید.

۱.۳ - امام عالم به سر

از این توقیع شریف دو نکته استفاده می‌شود:
امام زمان (علیه‌السّلام) عالم به سرّ و خفیّات است و از اعمال و حتّی نیّات ما آگاه است؛ لذا در روایتی، امام صادق (علیه‌السّلام)، در ذیل آیه‌ی شریفِ: «قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ؛ بگو عمل کنید! پس به زودی، خداوند و رسولش و مؤمنان، عمل شما را می‌بینند.» می‌فرماید: «مراد از مؤمنین امامان‌اند».

۱.۴ - طلب مغفرت موجب غفران

طلب مغفرت از خداوند عزّوجلّ، سبب غفران گناهان است. با در نظر گرفتن این که طلب، امری قلبی است و احتیاج به لفظ ندارد، از حدیث شریف چنین استفاده می‌شود که مجرّد طلب مغفرت (پشیمانی و عزم بر عدم بازگشت به گناه) در تحقّق مغفرت الهی و قبولی توبه کافی است. البتّه توبه‌ی کامل شرایطی دارد، که امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، در حدیثی، به آن اشاره کرده است.


توقیع حسن عاقبت؛ توقیع مبنای محبت؛ توقیع پیروزی حق بر باطل؛ توقیع عاقبت به خیری؛ توقیع کیفیت درخواست حاجت؛ توقیع هدف بعثت؛ توقیع لازمه محبت اهل بیت؛ توقیع حکم وقف؛ توقیع نهی از تکلف؛ توقیع توحید و نفی غلو؛ توقیع آزاردهندگان امام زمان؛ توقیع حکم منکرین امام زمان؛ توقیع نهی از شک؛ توقیع نهی از تشکیک؛ توقیع الگوی امام زمان؛ توقیع استغفار در حق یکدیگر


۱. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۵۲۱، حدیث۱۳.    
۲. شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین، ج۲، ص۴۹۰، حدیث۱۳.    
۳. شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۶۱.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۲، ص۲۶۴.    
۵. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج۳، ص۲۵۱.    
۶. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۲۹، حدیث۵۲.    
۷. بحرانی،‌ سید هاشم، مدینة المعاجز، ج۸، ص۸۵.    
۸. توبه/سوره۹، آیه۱۰۵.    
۹. بحرانی،‌ سید هاشم، تفسیر برهان، ج۲، ص۸۳۹.    
۱۰. امام علی، نهج البلاغة، ص۳۷۹، حکمت۴۱۷.    
۱۱. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۶، ص۳۶۳۷، حدیث۵۹.    



سایت‌ اندیشه قم، برگرفته از مقاله «استغفار، سبب غفران»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۴/۰۲.    






جعبه ابزار