• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تنزیه ائمه از ظلم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بنا به آیات قرآن ائمه علیهم‌السلاماز هرگونه ظلمی منزه هستند.



امامان منصوب از جانب خداوند، منزّه از هر گونه ظلم:
«وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛و ياد كنيد هنگامى كه پروردگار ابراهیم، او را با دستوراتى آزمود؛ و او به طور كامل از عهده آنها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم. ابراهيم گفت: از دودمان من نيز (امامانى قرار بده) خداوند فرمود: پيمان من، به ستمکاران نمى‌رسد (مگر آنها كه شايسته‌اند).»
مقصود از ظلم در «لاينال عهدى الظّالمين» مطلق ظلم است، چه گناه باشد و چه شرک.


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۷۴.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۲۹۰، برگرفته از مقاله «تنزیه ائمه از ظلم».    


رده‌های این صفحه : ائمه | تنزیه | ظلم | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار