• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تنزل دوم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تنزل دوم، دومین نزول از سلسله طولی تنزلات قرآن است.



منظور از تنزل دوم - از نظر قائلان به نزول‌های سه گانه - نزول قرآن در مکانی به نام «بیت العزه» در آسمان دنیا است.


برای اثبات این گونه تنزل، به آیاتی چون (انا انزلناه فی لیلة القدر) ؛ (انا انزلناه فی لیلة مبارکة) و (شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن) استناد شده است.
این آیات بر این دلالت می‌کنند که قرآن در یک شب ـ که از آن به شب مبارک و لیلة القدر تعبیر شده ـ نازل شده و از ظاهر کلام برمی آید که همه قرآن نازل شده است، نه صرفا پاره‌ای از آن.


از سوی دیگر، نزول تدریجی قرآن نیز مسلم و پذیرفته شده است؛ در نتیجه، باید گفت قرآن کریم در سه آیه مذکور، از نوع خاصی از نزول قرآن (غیر از نزول تدریجی) خبر داده است؛ اما این که این مرحله از نزول قرآن، نزول در «بیت العزه» باشد، روایات صحیح بسیاری درباره آن وارد شده است.
مشابه این عقیده، عقیده گروهی از دانشمندان شیعی به نزول دفعی قرآن بر «بیت المعمور» است که روایات متعددی نیز از اهل بیت علیهم‌السّلام درباره آن وارد شده است.
[۸] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۱۸۵.



تنزلات قرآن؛ نزول قرآن؛ بیت العزه.


۱. قدر/سوره۹۷، آیه۱.    
۲. دخان/سوره۴۴، آیه۳.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۸۵.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۳۰.    
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۲۸.    
۶. زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۵.    
۷. صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۵۰.    
۸. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۱۸۵.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تنزل دوم».    



جعبه ابزار