لون (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَوْن (به فتح لام و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه به معنای رنگ است. از مشتقات لون که در
نهج البلاغه آمده،
تَلَوُّن به معنای عوض شدن، به رنگ ديگرى در آمدن و اختلاف اخلاق است
لَوْن به معنای رنگ است. به معنى جنس و نوع نيز آيد.
«تلوّن» به معنای عوض شدن، به رنگ ديگرى در آمدن و اختلاف اخلاق است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده:
«خَاضَ إِلَى رِضْوَانِ اللهِ كُلَّ غَمْرَة، وَ تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّة، وَ قَدْ تَلَوَّنَ لَه الاَدْنَوْنَ، وَ تَأَلَّبَ عَلَيْهِ الاَْقْصَوْنَ.» «در راه خشنودى خدا به هر شدت و سختى وارد شد و در آن، هر اندوهى را جرعه جرعه نوشيد، تا آنجا كه نزديكان بر او دگرگون شدند و از يارى دست كشيدند و اجانب به
دشمنی برخاستند.»
(شرح‌های خطبه:
)
و درباره
منافقان فرموده:
«يَتَلَوَّنُونَ أَلْوَاناً.» (به رنگهاى گوناگون بيرون مى‌آيند.)
(شرح‌های خطبه:
)
مواردى از آن در «نهج البلاغه» پيداست.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لون»، ج۲، ص۹۵۵.
