• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفسیر ابوالجارود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زیاد بن منذر معروف به ابوجارود، صاحب تفسیر و بنیان‌گذار فرقه جارودیه که به سبب اندیشه‌های خاص و عدم پای‌بندی به تقیه از سوی امام باقر (علیه‌السّلام) طرد شد.



او از بسیاری از تابعان مانند عطیه عوفی، اصبغ بن نباته، حسن بصری و عبدالله بن حسن روایت دارد.
زیاد بن منذر نخست در زمره خواص امام باقر (علیه‌السّلام) و سپس امام صادق (علیه‌السّلام) بود، ولی پس از قیام زید بن علی از هواداران او گردید و از امام صادق (علیه‌السّلام) کناره گرفت و در این راه به اندازه‌ای گستاخانه رفتار کرد که مورد نفرت و نفرین حضرت قرار گرفت. او با لقب «سرحوب» (حیوان نابینای دریایی) شهرت یافت و فرقه «سرحوبیّه_زیدیه» منتسب به اوست. رجالیان عامه و خاصه او را _در نقل حدیث_ ضعیف شمرده‌اند. وی تفسیری دارد که از امام باقر (علیه‌السّلام) روایت کرده و این تفسیر در تفسیر قمی آمده است. طبرسی و دیگران نیز از ابوجارود روایت کرده‌اند.


وفات او را بین سال‌های ۱۵۰ تا ۱۶۰ گفته‌اند.


۱. معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، ج۱، فصل ۷، ص۴۲۲، شماره ۱۵.    
۲. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۳، ص۳۸۶، شماره ۷۰۴.    
۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۲، شماره ۴۸۰۵.    



معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۶۰.    

رده‌های این صفحه : مقالات تفسیر و مفسران




جعبه ابزار