• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَصَدّی‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَصَدّی‌: (فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّی‌)
«تَصَدّی‌» از مادّه‌ «صدی» (بر وزن فَتی‌) در اصل به معنای صدایی است که از کوه برمی‌گردد (در فارسی آن را «پژواک» می‌گویند) سپس کلمه «تَصَدّی‌» به معنای رو به روی چیزی قرار گرفتن و توجّه کامل به آن کردن به کار رفته است.



(فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى) (تو به‌ او روى مى‌آورى)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تصدى به معناى متعرض شدن و روى آوردن به چيزى و اهتمام در امر آن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. عبس/سوره۸۰، آیه۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۱۳۸.    
۵. عبس/سوره۸۰، آیه۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۲۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۰۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۶۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَصَدّی‌»، ص۱۳۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره عبس | لغات قرآن




جعبه ابزار