تروی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَرَوّى: تأمّل و فکر کردن/ سیراب شدن.
تروّى به مفهوم نخست در باب
صلات به کار رفته است.
شک در عدد
رکعات نماز به دو قسم
باطل و
صحیح تقسیم مى‌شود. اوّلى مانند شک در نمازهاى دو یا سه رکعتى که موجب
بطلان نماز مى‌گردد و دومى مانند شک بین سه و چهار در نمازهاى چهار رکعتى که در صورت عمل به
وظیفه، نماز صحیح است(-->شکیات). در هر دو قسم اگر به یک طرف
یقین یا
ظن حاصل شود، طبق همان عمل مى‌گردد و نماز صحیح است؛ لیکن در اینکه به صرف
عروض شک، عمل به احکام آن
جایز است، یا
واجب است تروّى کند تا شک
مستقر شود و یا به یک طرف، یقین یا ظن حاصل گردد،
اختلاف است. بسیارى، تروّى را واجب و شک ابتدایى را فاقد اثر دانسته‌اند.
در مقدار تروّى ـ بنابر
وجوب آن ـ در شکهاى باطل اختلاف است. برخى آن را تا از بین رفتن صورت نماز و برخى تا رسیدن به یقین یا ظن و یا استقرار شک، واجب دانسته‌اند.
در هر صورت تا قبل از روشن شدن
تکلیف، انجام دادن کارى که نماز را باطل مى‌کند جایز نیست.
تروّى به مفهوم دوم به مناسبت در باب
صوم به کار رفته است.
بر
مسافر سزاوار نیست در
ماه رمضان خود را از آب و غذا سیر کند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲،ص۴۵۴
