• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یقظ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




یَقِظ (وزن کتف؛ به فتح یاء و کسر قاف) و یَقُظ (وزن عضد؛ به فتح یاء و ضم قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای بیدار و نخفته بوده و تنها یکبار در قرآن بکار رفته است.



یَقِظ و یَقُظبه معنای بیدار و نخفته است. مفرد آن یقظان نیز آمده و به معنی فطن و زیرک نیز آید.


(وَ تَحْسَبُهُمْ‌ اَیْقاظاً وَ هُمْ رُقُودٌ) (و (اگر به آنها نگاه مى‌كردى) مى‌پنداشتى بيدارند؛ در حالى كه در خواب فرو رفته بودند!) ایقاظ جمع یقظ (بر وزن کتف و عضد) بمعنی بیدار و نخفته است و رقود جمع راقد به معنی خفته می‌باشد.


این لفظ تنها یکبار در قرآن مجید بکار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶۸.    
۲. جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۳، ص۱۱۸۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۹۳.    
۴. کهف/سوره۱۸، آیه۱۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۵۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۵۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۰۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یقظ»، ج۷، ص۲۶۸.    






جعبه ابزار