• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشری (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بشری (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن است.



«بشارت و بشری» به معنای خبر شادی بخش است و «بشیر» به معنای مژده دهنده و جمع آن بشر (بر وزن قفل) است.


«بشری» در آیه ۲ سوره نمل (هدی وبشری للمؤمنین) و نیز آیات ۱۰۲ سوره نحل و ۱۲ سوره احقاف،وصف قرآن است.
«بشیر» در آیه ۴ سوره فصلت (بشیرا ونذیرا فاعرض اکثرهم فهم لا یسمعون) نیز وصف قرآن ذکر شده است.


چون قرآن کریم مؤمنان را به رهایی از دوزخ و رستگاری در بهشت و نعمت‌های الهی بشارت می‌دهد، بشری و بشیر نامیده شده است.
[۶] حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
[۷] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص(۱۹۳-۱۹۴).
[۸] مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۵۲.
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۴.
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲، ص۲۱۰.



۱. نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
۲. نمل/سوره۲۷، آیه۱۰۲.    
۳. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۲.    
۴. نمل/سوره۲۷، آیه۲.    
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.    
۶. حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
۷. قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص(۱۹۳-۱۹۴).
۸. مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۵۲.
۹. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۴.
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲، ص۲۱۰.
۱۲. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۳۶۰.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «بشری (قرآن)».    

رده‌های این صفحه : نام های قرآن




جعبه ابزار