• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشارت به بارداری (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یکی از بشارت‌های الهی که در آیات قرآن بیان شده، بشارت به بارداری است.



ابلاغ بشارت خداوند از سوى ملائکه به مریم علیهاالسلام درباره باردار شدن وى:
«... يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ... • قَالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ...؛... ‌ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای (وجود با عظمتی) از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش مسیح ، عیسی پسر مریم است. (مریم) گفت: پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که انسانی با من تماس نگرفته است؟! فرمود: خداوند، اینگونه هر چه را بخواهد می‌آفریند! ....»


بشارت خداوند به ابراهیم علیه‌السلام، درباره باردار شدن همسرش:
«هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ • ... وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ • فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ • قَالُوا كَذَلِكَ ...؛ آیا خبر مهمان‌های بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟... او را بشارت به تولد پسری دانا و هوشیار دادند. در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجب) فریاد می‌کشید و به صورت خود زد و گفت (آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟! گفتند پروردگارت چنین گفته است ...»


بشارت خداوند به همسر نازاى ابراهيم، درباره باردار شدن او به اسحاق علیه‌السلام:
«وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ • قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ ...؛ و همسرش ايستاده بود، از خوشحالى خنديد؛ پس او را به اسحاق، و بعد از اسحاق به یعقوب بشارت داديم. گفت: ‌ای وای بر من! آیا من فرزند می‌آورم در حالی که پیرزنم ....»

۳.۱ - شگفتی از بشارت

شگفتىِ زن نازاى ابراهيم، هنگام بشارت فرزنددار شدن:
۱. «وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى ... • وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا ... • قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ ... • قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ ...؛ فرستادگان ما با بشارت نزد ابراهیم آمدند ... و همسرش ایستاده بود خندید او را بشارت دادیم ... گفت: ‌ای وای بر من! آیا من فرزند می‌آورم در حالی که پیرزنم ...گفتند از فرمان خدا تعجب می‌کنی....»
۲. «... وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ • فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ؛ ...و او را بشارت به تولد پسری دانا و هوشیار دادند. در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجب) فریاد می‌کشید و به صورت خود زد و گفت (آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟!. »


بشارت خدا به زکریّا علیه‌السلام در سنّ پیری، به باردار شدن همسر نازاى وى:
۱. «هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاء • فَنَادَتْهُ الْمَلآئِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ • قَالَ رَبِّ أَنَّىَ يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ؛ در آنجا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگی در مریم ،) پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را میشنوی! و هنگامی که او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند که: خدا تو را به یحیی بشارت می‌دهد، (کسی) که کلمه خدا (مسیح) را تصدیق می‌کند، و رهبر خواهد بود، و از هوسهای سرکش بر کنار، و پیامبری از صالحان است. او عرض کرد: پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که پیری به سراغ من آمده، و همسرم نازاست؟ فرمود: بدین گونه خداوند هر کاری را بخواهد انجام می‌دهد.»
۲. «يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ ... • قَالَ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا؛ای زکریا! ما تو را به فرزندی بشارت می‌دهیم ... گفت: پروردگارا! چگونه فرزندی برای من خواهد بود در حالی که همسرم نازا است، و من نیز از پیری افتاده شده‌ام؟!»


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۴۵.    
۲. آل عمران/سوره۳، آیه۴۷.    
۳. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۴.    
۴. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۸ - ۳۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۴۳.    
۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۸، ص۵۶۶.    
۷. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۶، ص۵۵۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۲۶۳.    
۹. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۷، ص۶۲۰.    
۱۰. هود/سوره۱۱، آیه۷۱ -۷۲.    
۱۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۰، ص ۴۸۳.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۱۷۰.    
۱۳. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۲، ص۴۶۰.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۰۷.    
۱۵. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۳۸۶.    
۱۶. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۴، ص۴۴۷.    
۱۷. هود/سوره۱۱، آیه۶۹.    
۱۸. هود/سوره۱۱، آیه۷۱ - ۷۳.    
۱۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۰، ص۴۸۲- ۴۸۴.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۱۷۰.    
۲۱. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۲، ص۴۶۰.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۰۷.    
۲۳. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۳۸۶.    
۲۴. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۴، ص۴۴۷.    
۲۵. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۸ - ۲۹.    
۲۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۸، ص۵۶۸.    
۲۷. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۶، ص۵۵۳.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۲۶۳.    
۲۹. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۷، ص۶۲۰.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۴۳.    
۳۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۸، ص۵۶۶.    
۳۲. آل عمران/سوره۳، آیه ۳۸ - ۴۰.    
۳۳. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۳، ص۲۷۴.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۳۳.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۸۶.    
۳۶. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۱، ص۳۳۳.    
۳۷. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، نور الثقلین، ج۱، ص۳۳۴.    
۳۸. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۲، ص۱۸۷.    
۳۹. مریم/سوره۱۹، آیه۷- ۸.    
۴۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۱۶.    
۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۰۵.    
۴۲. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۳، ص۲۷۴.    
۴۳. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، نور الثقلین، ج۳، ص۳۲۴.    
۴۴. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج۵، ص۴۸۷.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۹۰، برگرفته از مقاله «بشارت به بارداری».    


رده‌های این صفحه : بارداری | بشارت | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار