بس (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَسَّ (به فتح باء و سین و تشدید سین ) از
واژگان قرآن کریم و به معنای کوبیده شدن و نرم شدن در اثر کوبیده شدن است.
بَسَّ به معنای کوبیده شدن و نرم شدن در اثر کوبیده شدن است.
(وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسًّا فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثًّا) «کوبیده میشوند کوهها کوبیده شدن عجیبی پس غبار پراکنده میگردند».
بعضیها به استناد آیهی
(یَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبالَ) و غیره، بسّ را سیر دادن و به راه افتادن معنی کردهاند
ولی آیه که میگوید: غبار پراکنده میشوند، روشن میکند که بسّ به معنی ریز ریز شدن و کوبیده شدن است. و مناسب این
آیه، آیه
(وَ حُمِلَتِ الْاَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُکَّتا دَکَّةً واحِدَةً) است.
ریز ریز شدن کوهها در اثر انبساط و اتساع همگانی جهان است که هنگام فنای
عالم به صورت غبار خواهند آمد و یا در اثر علل دیگر است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بس»، ج۱، ص۱۹۱.