برکت زمین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برکت در أصل بَرْك به معنی سینه
شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به
زمین زد، سپس این كلمه به معنى دوام و رشد آمده و بركت در اصطلاح یعنى استقرار
خیر از سوی
خداوند، در یك چیز.
به برکت و خیر زمین برای جوامع بشری در
قرآن اشاره شده است.
در برخی
آیات قرآن، زمین، دارای برکاتی برای جوامع بشری عنوان شده است:
ولو ان اهل القری ءامنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکـت من السمآء والارض... «و اگر اهل شهرها و آبادیها،
ایمان می‌آوردند
و تقوا پیشه می‌کردند، برکات
آسمان و
زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها
حق را)
تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به
کیفر اعمالشان
مجازات کردیم».
در جمله" لفتحنا علیهم برکات من السماء و الارض" استعاره به کنایه به کار رفته، برای اینکه برکات را به مجرایی
تشبیه کرده که نعمت‌های الهی از آن مجرا بر آدمیان جریان می‌یابد،
باران و
برف هر کدام در موقع مناسب و به مقدار نافع می‌بارد،
هوا در موقعش گرم و در موقعش سرد شده، و در نتیجه
غلات و میوه‌ها فراوان می‌شود، البته این در موقعی است که مردم به خدای خود ایمان آورده و تقوا پیشه کنند و گر نه این مجرا بسته شده و جریانش قطع می‌گردد.
قل ائنکم لتکفرون بالذی خلق الارض... • ... وبـرک فیها وقدر فیها اقوتها فی اربعة ایام سواء للسائلین. «بگو: آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز آفرید
کافر هستید و برای او همانندهایی قرار می‌دهید؟! او
پروردگار جهانیان است! • او در زمین کوه‌های استواری قرار داد و برکاتی در آن آفرید و مواد غذایی آن را مقدر فرمود، - اینها همه در چهار روز بود- درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان! ».
" و بارک فیها"- یعنی و در زمین
خیر بسیاری قرار داد که موجودات زنده روی زمین از
نبات و
حیوان و
انسان در زندگی خود انواع بهره‌ها را از آن
خیرات می‌برند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۶، برگرفته از مقاله «برکت زمین».
