• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اهمال (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اهمال یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای عدم ذکر سور قضیه یا عدم تبیین کمیت افراد موضوع کلی است.



اهمال در مقابل تشخص و تعیّن است. کاربرد این اصطلاح در تقسیمات قضایاست. اگر موضوع قضیه، کلی باشد و کمیت حکم آن روشن نشده باشد و بر عام یا غیر عام بودن آن نیز دلیلی وجود نداشته باشد چنین قضیه‌ای را «قضیه مهمله» می‌گویند؛ مانند: الانسان فی خسر و لیس الانسان فی خسر.
به عبارت دیگر، قضیه مهمله، قضیه‌ای است که در آن، افراد موضوع، مورد نظر است، ولی در ذکر کلیت و جزئیت آن اهمال شده است؛ یعنی سوری بر موضوع نیامده است؛ مانند: انسان در زیان است و انسان سفيد است.
[۳] خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی، ص۱۹۷.



خواجه طوسی در اساس الاقتباس می‌نویسد: هرگاه موضوع در قضيه نه بطور شخص و نه بطور كل و نه جزو معلوم و مذكور نشده باشد آن قضيه را مهمله خوانند مثل «انسان كاتب است».


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

(۱) ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.    
(۲) صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی.    
(۳) سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی.    
(۴) خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی.
(۵) خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    


۱. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۱۵.    
۲. صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۵۱۷.    
۳. خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی، ص۱۹۷.
۴. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۳، ص۱۵۰۴.    
۵. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۸۳.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اهمال»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۱/۱۶.    
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۳۸.    


رده‌های این صفحه : احکام قضایا | اصطلاحات منطقی




جعبه ابزار