• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انفحه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اِنفَحَه به معنی پنیرمایه و شیردان یا مجموع آن دو می باشد و در باب طهارت و اطعمه و اشربه از آن سخن رفته است.




این کلمه به کسر همزه و فتح فاء و حاء خوانده می شود.



اِنفَحَه در معانی زیر به کار رفته است:
۱ - پنیرمایه
۲ - شیردان حیوان نشخوار کننده شیرخوار
۳ - مجموع پنیرمایه و ظرف آن (شیردان).



کلمات اهل لغت و به تبع آنان فقها در معنای انفحه مختلف است.
۱. مادّه زرد رنگی که از شکم برّه و بزغاله شیرخوار، بلکه هر حیوان نشخوار کننده شیرخوار به دست آید و چون با شیر بیامیزد پنیر گردد. در فارسی به آن پنیرمایه گویند.
[۱] المصباح المنیر، واژه «نفح».
[۲] لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».

۲. شکنبه حیوان نشخوار کننده شیرخوار که ظرف آن مادّه زرد رنگ‏است. به ظرف مادّه زرد رنگ قبل از گیاه خوار شدن حیوان، انفحه و بعد از آن کَرش گویند. به آن معده چهارم و شیردان نیز گفته می‏شود.
[۴] لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».

۳. انفحه به مجموع ظرف و مظروف گفته می‏شود.



مادّه زرد رنگی که از حیوان حلال گوشت گرفته می‏شود پاک و حلال است؛ خواه حیوان تذکیه شده باشد یا مردار (غیر تذکیه شده).



بنابر تعریف انفحه به ظرف یا مجموع ظرف و مظروف، در اینکه شستن ظاهر انفحه حیوان مردار به جهت تماس با مردار واجب است یا نه اختلاف می‏باشد.


 
۱. المصباح المنیر، واژه «نفح».
۲. لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۳. الصحاح (جوهری)، ج۱، ص۴۱۲-۴۱۳، واژه «نفح».    
۴. لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۵. کتاب السرائر، ج۳، ص۱۱۲.    
۶. التنقیح (الطهارة)، ج۱، ص۵۰۷۵۰۹.    
۷. کشف اللثام، ج۱، ص۴۲۲.    
۸. جواهر الکلام، ج۵، ص۳۲۵.    
۹. جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۳۸.    
۱۰. الحدائق الناضرة، ج۵، ص۸۸۸۹.    
۱۱. جواهر الکلام ج۵، ص۳۲۷۳۲۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۳۶-۷۳۷.    






جعبه ابزار