انشای فعلی وضع تعیینی

انشای فعلی وضع تعیینی ایجاد وضع تعیینی از طریق عملی غیر از قول است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

انشای فعلی وضع تعیینی، که، مقابل انشای قولی وضع تعیینی می‌باشد در مواردی است که واضع در مقام وضع تعیینی ، ربط و علاقه بین لفظ و معنا را با انجام عملی در خارج ایجاد می‌نماید، مانند این که با استعمال لفظ به قصد وضع ، این انشا را انجام دهد؛ برای مثال، در مقام اسم گذاری برای فرزند خود که تاکنون اسمی برای او انتخاب نکرده است به جای این که بگوید: اسم این پسر را محمد گذاشتم، بگوید: فرزندم محمد را بیاورید، و از این طریق ایجاد علاقه وضعی بین لفظ و معنا نماید.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱، ص۳۰.
۲.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص۴۴.

۳ - منبع