امداد به اصحاب کهف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امداد خداوند به
اصحاب کهف پس از پناهنده شدن به
غار از مواردی است که در
قرآن کریم به آن پرداخته شده است.
اصحاب کهف پس از پناهنده شدن به
غار به
امداد الهی امیدوار بودند: واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاو ا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته ویهیئ لکم من امرکم مرفقا. «و (به آنها گفتیم:) هنگامی که از آنان و آنچه جز
خدا می‌پرستند کناره گیری کردید، به غار پناه برید؛ که پروردگارتان (
سایه) رحمتش را بر شما می‌گستراند؛ و در این امر، آرامشی برای شما فراهم می‌سازد!».
کلمه" اعتزال" و همچنین" تعزل" به معنای دوری از چیزی است، و کلمه" نشر" به معنای گستردن است و" مرفق"- به کسره میم و فتحه فاء، و همچنین بالعکس، و نیز به فتحه هر دو حرف- به معنای رفتار به نرمی و معامله به
لطف است.
این
آیه فراز دوم از محاوره آنان را بعد از بیرون شدن از میان مردم و اعتزالشان از آنان و از
خدایان آنان حکایت می‌کند، که بعضی از ایشان پیشنهاد کرده که داخل غار شوند و خود را از دشمنان
دین پنهان کنند. و اینکه این پیشنهاد خود الهامی الهی بوده که به دل ایشان انداخته که اگر چنین کنند خدا به لطف و
رحمت خود با آنان معامله می‌کند، و راهی که منتهی به نجاتشان از زورگوئی های قوم و ستمهای ایشان باشد پیش پایشان می‌گذارد. و ما این معنا را از جمله" فاووا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته... " استفاده کردیم، چون
اصحاب کهف در این جمله به طور
جزم گفتند: " پروردگارتان از رحمتش برای شما می‌گستراند"، و نگفتند"
امید است پروردگارتان چنین کند" و نیز نگفتند" شاید پروردگارتان چنین کند" و این دو مژده، یعنی نشر رحمت و تهیه مرفق، که بدان ملهم شدند همان دو خواهشی بود که بعد از دخول در کهف از درگاه خدای خود نموده- و به حکایت
قرآن کریم - گفتند: " ربنا آتنا من لدنک رحمة و هیئ لنا من امرنا رشدا".
" یهیئ" از ماده" تهیه" به معنی آماده ساختن است و" مرفق" به معنی چیزی است که وسیله لطف و راحتی و
رفق باشد، بنا بر این مجموع جمله" یهیئ لکم من امرکم مرفقا" یعنی
خداوند، وسیله لطف و راحتی شما را فراهم می‌سازد.
بعید نیست" نشر رحمت" که در جمله اول آمده است اشاره به
الطاف معنوی خداوند باشد، در حالی که جمله دوم به جنبه‌های جسمانی و نجات و
آرامش مادی اشاره می‌کند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۴۸، برگرفته از مقاله «امداد به اصحاب کهف». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۱۳، برگرفته از مقاله «امداد به اصحاب کهف».
