مراد از ثقلان جنّ و انس‌اند علّت ثقلان خوانده شدن اهمیّت و کرامت آنهاست زیرا که هر دو ذی‌شعور و عاقل و مورد تکلیف خدایند و از تمام جنبنده‌های روی زمین (از جهت عقل و تمییز و تکلیف) برتر هستند. و از همین ماده است حدیث شریف «اِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی..» «من میان شما دو چیز پر ارزش و بس مهمّ می‌گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم.» پر ارزش بودن آن دو به واسطه آن است که سبب هدایت و سعادت هر دو جهان‌اند. فیروزآبادی در قاموس و ابن اثیر در نهایه و زمخشری در الفائق و سعید شرتونی در اقرب الموارد در ماده «ثقل» حدیث شریف را آورده‌اند و طبرسی در ذیل آیه فوق آن را نقل می‌کند.
نا گفته نماند: حدیث الثقلین از احاديث متواتره است آقاى شيخ قوام‌الدین وشنوی قمّی رساله‌اى به نام حديث الثقلين درباره آن تأليف نموده و به دار التقريب مصر ارسال كرده، دار التقريب بعد از تصديق، آن را با مقدّمه اضافى چاپ كرده است طالبين می‌توانند نسخه‌اى از آن را تهيّه و استفاده نمايند و در آن، محل حديث از كتب اهل سنّت نشان داده شده است.
