• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افشاگری (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «افشاگری» است.



افشاء به معناى آشكار كردن، فاش نمودن، پديدساختن است.
[۱] فرهنگ فارسی معین.
افشاگر به معناى آشكاركننده مى‌باشد.
[۲] لغت نامه دهخدا.
مقصود از افشاگرى آشكار كردن اسرار و رازها است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از جملاتى مانند «أظهره اللّه عليه»، «إذا جاءهم أمر من الأمن أو الخوف أذاعوا به»، «لايحبّ اللّه الجهر بالسّوء من القول إلّامن ظلم» و ... استفاده شده است.


احکام افشاگری (قرآن)، افشاگری حفصه (قرآن)، افشاگری مؤمن آل فرعون (قرآن)، افشاگری همسر لوط (قرآن)، افشاگری همسر نوح (قرآن)، افشاگری یوسف (قرآن)، افشای اخبار امنیتی (قرآن)، افشای اهل عقبه (قرآن)، افشای اهل کتاب (قرآن)، افشای بادیه‌نشینان (قرآن)، افشای توطئه بانیان مسجد ضرار (قرآن)، افشای توطئه ترور (قرآن)، افشای توطئه فرعونیان (قرآن)، افشای توطئه عبدالله بن ابی (قرآن)، افشای راز اخنس بن شریق (قرآن)، افشای راز انبیاء (قرآن)، افشای راز تولد موسی (قرآن)، افشای راز زلیخا (قرآن)، افشای راز لوط (قرآن)، افشای راز محمد (قرآن)، افشای راز نوح (قرآن)، افشای ظلم ظالم (قرآن)، افشای عشق زلیخا (قرآن)، افشای عمل حفصه (قرآن)، افشای عیوب (قرآن)، افشای ماجرای افک (قرآن)، افشای متخلفان غزوه تبوک (قرآن)، افشای مشرکان (قرآن)، افشای منافقان (قرآن)، افشای هویت قاتل (قرآن)، افشای یهود (قرآن)، تهدید به افشاگری (قرآن)، هشدار به افشاگران (قرآن).


۱. فرهنگ فارسی معین.
۲. لغت نامه دهخدا.



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۱۰، برگرفته از مقاله «افشاگری».    


رده‌های این صفحه : افشاگری | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار