• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اطلاق مطلق بر مقید

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اطلاق مطلق بر مقید به ذکر لفظ مطلق و اراده مقید اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.



از اقسام مجاز لغوی «اطلاق مطلق بر مقید»، یعنی استعمال لفظ مطلق و اراده مقید است.


زرکشی در کتاب البرهان فی علوم القرآن ، برای این قسم مجاز لغوی به آیه شریفه: (فعقروا الناقة) استشهاد کرده است. بنابر روایات ، پی کننده شتر صالح، یک نفر بود اما چون دیگر افراد قوم وی هم به این کار رضایت داشتند همه آنها به منزله فاعل این کار قلمداد شده‌اند، و از این رو فعل «عقروا» به صیغه جمع استعمال شده است


۱. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۷۰.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته ازمقاله «اطلاق مطلق بر مقید».    



جعبه ابزار