• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصل هوهوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصل هوهوی یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای ضرورت ثبوت هر شیء و اجزای آن برای خودش و استحاله سلب آنها است.



از اقسام قضایای بدیهی، اولیات است. اولیات دو قسم دارد: جلیّ و خفی. «اصل هوهوی» از موارد اولیات جلی و به این معناست که ثبوت هر شیء و اجزای آن برای خودش ضروری و سلب آنها محال است.


توضیح اینکه اصل هوهوی عبارت است از اینکه هر چیزی خودش است و هیچ چیز غیر از خودش نیست. از این اصل به عنوان «قانون تالی» تعبیر می‌شود؛ یعنی الف، الف است. این قانون، ملاک اصلی احکام تحلیلی است، زیرا در احکام تحلیلی باید موضوع و محمول، مساوی با یکدیگر باشند.
اگر این اصل را از فکر بشر (تصور) بیرون بیاوریم هیچ تصوری درباره هیچ چیز نخواهیم داشت، زیرا لازم می‌آید که در فکر ما تصور هر چیزی عین تصور همه چیز باشد. این اصل نسبت به تصورات ذهنی همان مقامی را دارد که اصل امتناع تناقض نسبت به تصدیقات دارد.


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
(۱) صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی.    
(۲) مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    


۱. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۱۲۳.    
۲. صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۱۸۰.    
۳. صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۱۸۰.    
۴. صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۱۸۰.    
۵. صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۶۸۸.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اصل هوهوی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۱/۸.    



جعبه ابزار