• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اشتراک (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مشابه: اشتراک (علوم دیگر).

اشتراک یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای نسبت معانی دارای وضع مستقلِ یک لفظ با آن لفظ است.



هر گاه یک لفظ برای چندین معنا مستقلاً وضع شده باشد آن لفظ را به مقایسه با یکی از معانی مزبور «مجمل»، و به مقایسه با همه یا بیشتر از یکی، «مشترک» نامند و نسبت بین معانی با این لفظ را «اشتراک» خوانند؛ مانند: لفظ عین، عجوز و امثال آن در عربی که برای لفظ اول، هفتاد و برای لفظ دوم، هشتاد معنا نقل شده است.


تبصره: این قسم مشترک را در اصطلاح، «مشترک لفظی» می‌خوانند و در قبال آن، «مشترک معنوی» است که مقصود از آن، کلی متواطی یا مطلق کلی است.
[۱] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۴۱.



۱. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۴۱.
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۸.    
۳. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۸۴.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اشتراک»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۱/۴.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




جعبه ابزار