اسر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَسْر (به فتح الف و سکون سین) از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم به معنای بستن،
حبس و گرفتار کردن است.
أَسْر معنی جامع همان بستن و بسته شدن است.
اسیر را از آن جهت اسیر گویند که گرفتار و بسته شده است اُساری جمع اسیر است یعنی گرفتار شدگان و
(تَاْسِرُونَ فَرِیقاً) یعنی قسمتی را اسیر و گرفتار می‌کنید.
«اسراء» نیز جمع اسیر است
(نَحْنُ خَلَقْناهُمْ وَ شَدَدْنا اَسْرَهُمْ) یعنی ما آنها را آفریدیم و ترکیب وجودشان را محکم کردیم، میان اعضاء بدن، اتصال و همبستگی هست ما آن پیوند را محکم کردیم آنان که «اسر» را در
آیه فوق، خلقت معنی کرده‌اند، مرادشان باید همان اتصال و ترکیب باشد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اسر»، ج۱، ص۸۱
