اسد بن سامان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسد بن سامان، از شخصیت‌های برجسته قرن دوم قمری و از یاران
ابومسلم خراسانی بود. او در ابتدا
زرتشتی بود ولی پس از مدتی توسط والی خراسان به
اسلام گروید. وی در زمان
خلافت هارون الرشید و به
سال ۱۹۲ ق درگذشت.
اسد بن سامان بن حیّا، در اصل از ایرانیان
بلخ بود و نسبش به پادشاهان ساسانی می‌رسید.
سامان توسط
اسد بن عبدالله قسری، والی خراسان دین زرتشت را رها کرد و به اسلام گروید و اسم فرزندش را به نام مولایش، اسد گذاشت.
سامان و پسرش از یاوران ابومسلم خراسانی بودند. آنان برای برپایی
دولت عباسی به خوبی مبارزه کردند.
اسد در زمان خلافت هارون الرشید در حالی که چهار پسر داشت، درگذشت.
پسران او عبارت بودند از: نوح، یحیی، احمد و الیاس. چون
مامون به خلافت رسید، فرزندان اسد به خدمت وی درآمدند و مامون نیز خدمات آنان و پدرشان را پاس داشت و به آنان پاداش داد. در سال ۲۰۴ ق سمرقند، فرغانه، چاچ (تاشکند امروزی) و هرات را به آنان بخشید.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۳۳.
