حروف جاره معنای حقیقی و مجازی دارند که استعمال آن‌ها در معانی مجازی، مجاز لغوی قلمداد می‌شود؛ زیرا استعمال لفظ در غیر موضوع له است؛ مثلا معنای حقیقی « علی » استعلا است؛ ولی مجازا در معنای مصاحبت ، ابتدا ، ظرفیت و تعلیل استعمال می‌شود که معنای حقیقی برای حروف دیگرند.
