• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استصحاب حکم جزئی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استصحاب حکم جزئی به استصحاب حکم وضعی یا تکلیفیِ متعلق به موضوع خاص اطلاق می‌شود.



استصحاب حکم جزئی ، مقابل استصحاب حکم کلی است و به استصحابی گقته می‌شود که مستصحب آن، حکم جزئی حکم جعل شده برای موضوعی خاص می‌باشد، خواه حکم وضعی باشد و خواه حکم تکلیفی ، مانند این که مکلف، به نجاست لباس خود(حکم وضعی جزئی) در سابق یقین داشته، آن گاه شک در بقای آن نموده و سپس نجاست سابق را استصحاب نماید.


برخی از اصولیون ، استصحاب حکم جزئی را حجت می‌دانند. اخباری‌ها نیز که استصحاب را در احکام شرعی کلی جاری نمی‌دانند، آن را در احکام شرعی جزئی جاری دانسته‌اند، و برخی دیگر، استصحاب را فقط در احکام وضعی جزئی جاری می‌دانند.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۱۲.



۱. حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۲۶۹.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۱۲.
۳. بحرانی، محمد صنقور علی، المعجم الاصولی، ص۱۴۵.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۶، برگرفته از مقاله «استصحاب حکم جزئی».    



جعبه ابزار