• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادای دین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ادای دين پرداخت بدهی را گویند و از آن در باب قرض و دین سخن رفته است.




عزم بر ادای دين، بر مديون واجب است. ادای دين در صورتی که موعد آن رسيده باشد و قرض دهنده مطالبه کند و توان پرداخت آن از سوی مديون باشد، از واجبات فوری است و در صورت تزاحم با ديگر واجبات، بر آن‌ها مقدّم است، مگر آن که از ادای دین مهم‌تر باشند.


 
۱. منهاج الصالحین (خویی)،ج۲، ص۱۷۱.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۳۴۶.    


رده‌های این صفحه : فقه | قرض




جعبه ابزار