• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احکام جمع عرفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



احکام جمع عرفی، شرایط معتبر برای جمع عرفی بین دو یا چند دلیل را می‌گویند.



منظور از احکام جمع عرفی، امور و شرایطی است که جمع عرفی بین دو یا چند دلیل به تحقق آن‌ها بستگی دارد.


این امور و شرایط عبارت‌اند از:
۱. هر دو دلیل در جمع عرفی، باید دلیل لفظی یا چیزی که در حکم دلیل لفظی است، باشد؛
۲. هر دو دلیل باید از یک متکلم و یا از جهت واحد صادر شده باشد؛
۳. علم اجمالی به عدم صدور یکی از دو دلیل از سوی شارع ، وجود نداشته باشد، زیرا در این حالت، در حقیقت ، بین دو سند تعارض است، نه بین دو دلالت ؛ در حالی که جمع عرفی، علاج تعارض بین دو دلالت است نه بین دو سند؛
۴. تعارض بین دو ظاهر باشد، زیرا تعارض بین دو نص و یا بین ظاهر و نص واقع نمی‌شود.
[۲] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۱۵۴.
[۳] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۲۲۹.
[۴] الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۳۳۰.



۱. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۲، ص ۵۵۹-۵۵۷.    
۲. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۱۵۴.
۳. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۲۲۹.
۴. الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۳۳۰.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۰۷، برگرفته از مقاله «احکام جمع عرفی».    



جعبه ابزار