• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن عمر حلال کوفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




احمد بن عمر حلال کوفی انماطی، از اصحاب امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) بود و احادیثی را از امام رضا (علیه‌السّلام) و روایان، نقل کرده است.



احمد بن عمر حلال کوفی انماطی، صحابی امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) بود و احادیثی را از امام رضا (علیه‌السّلام) نقل کرده است.
حلاّل افزون بر امام رضا (علیه‌السّلام) از کسانی چون محمد بن سنان و یحیی بن ابان نیز روایت کرده است و از وی علی بن اسباط، احمد بن محمد بن عیسی، محمد بن عیسی یقطینی، حسین بن سعید و بعضی دیگر روایت کرده‌اند.
شیخ طوسی وی را در زمره کسانی که از امامان معصوم روایتی نقل نکرده‌اند، ذکر کرده و در جایی دیگر او را توثیق نموده است. با وجود این، علامه حلی به سبب پیشینه بد او، در قبول روایاتش توقف کرده است.
حلاّل به داد و ستد حل یعنی روغن کُنجد اشتغال داشته و نسبت وی به همین سبب است.


حضرت رضا (علیه‌السّلام) در جواب سؤال او که از کیفیت شناخت امام بعد از فوت امام حاضر سؤال کرده بود، نامه‌ای به او نوشته و بعد از دعا برای خود و او، علاماتی به منظور شناسایی امام بعد از خود ذکر می‌کند از جمله اینکه امام معصوم باید فرزند بزرگ‌تر امام قبل باشد و فضل (و کمالش از همه مردم بیشتر باشد) و سلاحی که به منزله تابوت بنی‌اسرائیل است و از پیامبر به ارث رسیده، نزد او باشد.


حلاّل دارای آثار و تالیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از:
کتاب الحدیث، کتاب مسائل الرضا (علیه‌السّلام) و اصل.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۷] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۳۲.
[۱۹] نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۸۵.



۱. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۲.    
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۹.    
۳. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۶ -۵۷.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۲.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۵۲.    
۶. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۶۲.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۹.    
۸. حلی، حسن بن سلیمان، مختصر بصائر الدرجات، ص۸.    
۹. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۳۸.    
۱۰. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۱.    
۱۱. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۴۸.    
۱۲. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۳۵.    
۱۳. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۲۱.    
۱۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۹۱.    
۱۵. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۵.    
۱۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۳۸.    
۱۷. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۳۲.
۱۸. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۹.    
۱۹. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۸۵.
۲۰. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۷.    
۲۱. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۱.    
۲۲. طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۲، ص۲۳۴.    
۲۳. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۶۵.    
۲۴. صدوق، محمد بن علی، الخصال، ص۳۴۸، ح۲۲.    
۲۵. صدوق، محمد بن علی، کمال الدین، ص۲۰۲، ح۵.    
۲۶. طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۸، ح۵۹۰.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۸، برگرفته از مقاله «احمد بن عمر حلال کوفی انماطی».






جعبه ابزار