• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اجر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَجْر (به فتح همزه و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای ثواب و پاداش است. این کلمه با سائر مشتقات آن ۱۱۰ بار در قرآن کریم آمده است.



اَجْر یعنی مزد، ثواب و پاداش که در مقابل عمل نیک به انسان می‌رسد. اجیر به معنای کسی‌ که در مقابل مزد کار می‌کند.


استیجار به مزدوری گرفتن در قرآن مجید به ثواب آخرت و دنیا هر دو اطلاق شده است‌ («وَ لَاَجْرُ الْآخِرَةِ اَکْبَرُ») (و پاداش آخرت، از آن هم مهم‌تر است). («وَ آتَیْناهُ‌ اَجْرَهُ‌ فِی الدُّنْیا»). (و پاداش دنيوى او را داديم) و نیز به مهریّه زنان اجر گفته شده‌ است.(«وَ آتُوهُنَ‌ اُجُورَهُنَ‌ بِالْمَعْرُوفِ»). (و مهرشان را به طور شايسته به خودشان بدهيد)
راغب در مفردات تصریح می‌کند که: اجر فقط در مزد عمل خوب گفته می‌شود بر خلاف جزاء که در عمل خوب و بد هر دو استعمال می‌شود. ناگفته نماند در تمام قرآن کریم، اجر در مقابل عمل نیک استعمال شده حتی در آیه‌ («فَلَمَّا جاءَ السَّحَرَةُ قالُوا لِفِرْعَوْنَ اَ اِنَّ لَنا لَاَجْراً إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ») (هنگامى كه ساحران آمدند، به فرعون گفتند: آيا اگر ما پيروز شويم، پاداش‌مهمّى خواهيم داشت؟) زیرا که ساحران عمل خویش را آن وقت خوب می‌دانستند.
در آیه‌ (کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ اِنَّما تُوَفَّوْنَ‌ اُجُورَکُمْ‌ يَوۡمَ ٱلۡقِيَمَةِ) (هر انسانى مرگ را مى‌چشد؛ و شما پاداش خود را بطور كامل در روز قیامت خواهيد گرفت)
به نظر می‌آید مراد از اجور اعمّ باشد مجمع البیان در تفسیر آیه می‌گوید: به جزای اعمالتان می‌رسید خیر باشد خیر، شرّ باشد شرّ، در تفسیر بیضاوی و کشّاف نیز شامل جزاء اعمال نیک و بد دانسته‌اند.
اما نمی‌شود این آیه را از قاعده کلّی که راغب تصریح کرده مستثنی دانست، مخصوصا که در قرآن فقط در یک‌جاست. به نظر می‌آید که: مراد از آیه شریفه تشویق باشد که: کار خوب کنید زیرا پاداش آن را فقط در قیامت تمام و کامل خواهید دید و هیچ مانعی از این معنی به نظر نمی‌رسد.


کلمه اَجْر با سائر صیغ آن ۱۱۰ بار در قرآن آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۰۰.    
۳. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اجر»، ج۱، ص۲۵.    
۴. نحل/سوره۱۶، آیه۴۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۷۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۵۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۶۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۵۸.    
۱۰. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۸۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۲۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۴۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۱.    
۱۶. نساء/سوره۴، آیه۲۵.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۴۳.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۷۸.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۰۶.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۶۴.    
۲۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۱.    
۲۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۴۱.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۹.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۳.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۵.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۹.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۸.    
۲۹. آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۵.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۴.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۳۱.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۳.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۷۴.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۶۴.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۶۴.    
۳۶. بیضاوی، عبدالله بن عمر، تفسیر بیضاوی، ج۲، ص۱۲۶.    
۳۷. زمخشری، جارالله، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۱، ص۴۴۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اجر»، ج۱، ص۲۵.    






جعبه ابزار