• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالحسن حائری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالحسن حائری از روحانیون و دولتمردان معروف شیعه عراق در قرن چهاردهم هجری بوده است.



وی فرزند محمدحسن بود. او در آغاز در کربلا اقامت داشت و علوم دینی را از سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی و ادبیات را از شیخ کاظم الهی فراگرفت. در اوایل ۱۳۳۷ ق/ اواخر ۱۹۱۸ که «جعیت نهضت اسلامی» به رهبری شیخ محمدرضا شیرازی، فرزند میرزا محمدتقی شیرازی، در کربلا تشکیل شد وی به همراه گروهی از علما از جمله سید هبه الدین شهرستانی و سیدحسین قزوینی، به عضویت آن درآمدند. فعالیت جمعیت که علاوه بر کربلا مناطق فرات را نیز در برمی گرفت، بسیار چشمگیر بود و مردم را چنان به مخالفت با استعمارگران برانگیخت که موجب بیم و هراس مقامات انگلیسی گردید.


شیخ ابوالحسن در اواخر عمر، سرپرست وزارت معارف عراق گردید و در ۱۳۴۴ ق به طور ناگهانی در جناجیه در نزدیکی طویرج در گذشت. جنازه او را به نجف منتقل کرده و در آنجا به خاک سپردند. دیوان شعری به خط خودش از او باقی است.
[۱] طبقات اعلام الشیعه، نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۷۸.
[۲] نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ص۲۴۲.



۱. طبقات اعلام الشیعه، نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۷۸.
۲. نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ص۲۴۲.



دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «ابوالحسن حائری».    



جعبه ابزار