• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالبرامکه خالد برمکی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



برمکیان، خاندان بانفوذ ایرانی در دستگاه خلافت عباسی و صاحبان املاک بسیار در حرمین است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، خالد برمکی است.



خالد پسر برمک مشهور به ابوالبرامکه به سال ۹۰ق زاده شد.وی مورد احترام امویان به ویژه فرزندان عبدالملک، هشام و مسلمه، بود.


با ورود وی به جرگه هواداران عباسیان و نشان دادن لیاقت در موارد گوناگون چون گردآوری پول برای عباسیان در دوره دعوت پنهان برای قیام عباسیان، شرکت در سرکوب مخالفان در طوس به فرمان ابومسلم به سال۱۳۰ق.، مجاب کردن حکمران طبرستان به هواداری از قیام عباسیان به سال ۱۳۱ق.، تصدی سمت خزانه‌داری، گردآوری و ثبت غنائم در پیکارهای قحطبة بن شبیب در قم و اصفهان و خراسان در همان سال و نقش به‌سزایش در قدرت یافتن عباسیان، سفاح نخستین خلیفه عباسی (حک: ۱۳۲-۱۳۶ق.) اداره امور غنائم را به خالد واگذاشت.
[۱۱] جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.
او با لیاقت و کاردانی توانست سرپرستی دیوان خراج برای گردآوری مالیات‌ها و دیوان جند برای اثبات انتساب سربازان به لشکر و پرداخت حقوق ایشان را نیز عهده‌دار شود.
[۱۳] جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.

با وجود خودداری خالد از پذیرش عنوان وزیر و اعتقاد به بدیمن‌ بودن آن به سبب قتل ابوسلمه خلال،
[۱۴] قاضی مروزی ازوارقانی، سید عزیزالدین، الفخری فی انساب الطالبیین، ص۱۵۳.
وی همه کارهای وزیر را انجام می‌داد. از این‌رو، برخی منابع از او با عنوان وزیر یاد کرده‌اند.
[۱۵] جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.
وزارت منصور (حک: ۱۳۶-۱۵۸ق.) نیز از جمله مناصبی بود که به سال ۱۳۶ق. به خالد واگذار شد که یک سال و اندی عهده‌دار آن بود تا این‌که ابوایوب سلیمان بن وهب موریانی، نخستین وزیر منصور، به قصد دور کردن خالد از پایتخت و تصدی منصب او، پیشنهاد اعطای ولایت فارس به خالد را داد و خالد چندین سال بر فارس حکم راند.
[۱۷] جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۶۵.
منصور همچنین حکومت طبرستان و موصل را در سال ۱۴۸ق. به وی بخشید که ثروت فراوانی برایش به ارمغان آورد.
به سال ۱۶۳ق. خالد و برادرانش سلیمان و حسن، هارون را در نبرد با رومیان همراهی کردند.


در تاریخ وفات وی اختلاف است؛ برخی او را متوفای سال ۱۶۳ ق و برخی تاریخ وفات وی را جمادی الاولی سال ۱۶۵ ق دانسته‌اند.

۱. ابن فقیه، احمد بن محمد، البلدان، ص۶۱۸.    
۲. ابن عساکر، ابوالقاسم، تاریخ دمشق، ج۱۶، ص۸.    
۳. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۳۳۲.    
۴. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۴۹.    
۵. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۳۶۳.    
۶. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۸۹.    
۷. مسکویه، ابوعلی، تجارب الامم، ج۳، ص۲۹۳.    
۸. مجهول، اخبار الدولة العباسیه، ص۳۳۳.    
۹. یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۴۳.    
۱۰. مجهول، اخبار الدولة العباسیه، ص۳۴۹.    
۱۱. جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.
۱۲. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۴۴۵.    
۱۳. جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.
۱۴. قاضی مروزی ازوارقانی، سید عزیزالدین، الفخری فی انساب الطالبیین، ص۱۵۳.
۱۵. جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۵۹.
۱۶. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۳۳۲.    
۱۷. جهشیاری، محمد بن عبدوس، الوزراء و الکتاب، ص۶۵.
۱۸. ابن فقیه، احمد بن محمد، البلدان، ص۵۷۴، ۵۷۹.    
۱۹. ابن اثیر علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۵۸۵.    
۲۰. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۸، ص۱۴۶.    
۲۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۳۳۲.    
۲۲. زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۲، ص۲۹۵.    



حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «برمکیان».    
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «برمکیان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۱/۱۶.    





جعبه ابزار