ابوعبداللّه مسعود بن محمود بن احمد بن عبدالمنعم بن ماشاذه اصفهانی، از محدّثین و فقهای اصفهان در قرن ششم هجری است. در فقه، تفسیر، حدیث و وعظ مهارت بسیار داشته، و از غانم بن محمّد برجی، ابی علی حدّاد و محمّد صیرفی نقل حدیث میکند. وی پس از برگشتن از حج در سال ۵۷۶ق وفات یافت.
[۱]شمسالدین داودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۲، ص۳۲۱.