ابن‌عاشور محمد بن عاشور
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عاشور،
صوفی و
فقیه، یکی از شخصیت‌های
ابن‌عاشور می‌باشد؛ اِبْن‌ِ‌عاشور، عنوان افراد خاندانی
مالکی مذهب که در سده‌های ۱۱-۱۴ق/۱۷-۲۰م عالمان و قضاتی از آن برخاستند و در
تونس عهده‌دار مناصبی شدند.
محمد بن عاشور (۱۰۳۰-۱۱۱۰ق/۱۶۲۱- ۱۶۹۸م)،
صوفی و
فقیه. وی پس از مهاجرت پدرش از
اندلس به مراکش در سلا تولد یافت.
از زندگی و استادان وی آگاهی دقیقی در دست نیست، جز اینکه نوشته‌اند وی در مراکش به واسطه
محمد کُجَیری به حلقه
اهل تصوف درآمد و در ۱۰۵۵ق به
تونس مهاجرت کرد.
در حدود ۳۰ سالگی برای گزاردن
حج به
مکه رفت و پس از بازگشت برای همیشه در تونس رحل اقامت افکند و در آن‌جا بود که شدیداً زیر نفوذ
علی زَواوی از پیشوایان صوفیه قرار گرفت، اما دیری نپایید که با درگذشت او، محمد بن عاشور به عنوان پیر طریقت به جای وی نشست و در زاویه‌ای که از شیخ خود به
ارث برده بود و بعدها به نام خود او موسوم شد، مستقرگردید و سرانجام
طریقه شادلیّه را در پیش گرفت. او از مقامات دنیوی کناره می‌گرفت و در فقر به سر می‌برد و در تونس و دیگر شهرها به تأسیس زاویه‌هایی اقدام کرد و سرانجام در همان‌جا درگذشت و در زاویه استادش زواوی به خاک سپرده شد، پس از وی تنی چند از فرزندان و احفاد او به مقاماتی مهم رسیدند.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌عاشور»، ج۴، ص۱۴۵۶.
