• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن مبارک زبیدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زبیدی حسین بن مبارک، مکنی به ابوعبداﷲ و مقلب به سراج‌الدین و ابن الزبیدی، از محدثان است، و به فقه و لغت و قرائت عالم بود.



مبارک پدر حسین، فرزند محمد بن مسلم زبیدی محدث است و بسیاری از فرزندان و احفاد او نیز اهل حدیث‌اند. حسین بن مبارک با برادرش حسن از ابوالوقت حدیث شنیدند.او در بغداد و دمشق و حلب و جز آن‌ها حدیث گفت و به فقه و لغت و قرائت عالم بود.


و زرکلی آرد: حسین بن مبارک بن محمد بن یحیی متولد در ۵۴۰ هَ ق.


منظومه‌هایی در لغت و قرائت‌ها دارد و مؤلفاتی نیز پرداخته و از آن جمله است: البلغه در فقه.


ابن عماد او را حنبلی معرفی کرده و صاحب «الجواهر المضیئه» او را از جمله ٔ حنفیان شمرده است.
[۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام زرکلی، چ ۲، ج۲، ص۲۷۶.
[۴] ابن ابی‌الوفا، عبدالقادر، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۲۱۶.

(در کتاب الجواهر المضیئه، بجای زبیدی ترمذی آمده و این مسلماً خطاء است بدلیل اینکه مؤلف آن کتاب برادرش حسن بن مبارک را با همین لقب (زبیدی) یاد کرده است.
[۵] ابن ابی‌الوفا، عبدالقادر، الجواهر المضیئه، ص۲۰۰.

در حاشیه ٔ کتاب «لحظ الالحاظ»
[۶] ابن فهد‌هاشمی، محمد بن محمد، لحظ الالحاظ، ص۳۵۹.
آمده: کتاب «التجرید الصریح لأحادیث الجامع الصحیح» که در نسخه ٔ چاپی به حسین بن مبارک منسوب داشته شده از او نیست بلکه تألیف احمد بن احمد زبیدی است.
[۷] زرکلی، خیرالدین، اعلام زرکلی، حاشیه ٔ صفحه ٔ مذکور.



و متوفی بسال ۶۳۱ مکنی به ابوعبداﷲ و مقلب به سراج‌الدین و ابن الزبیدی، اصلاً از زبید است و زادگاه و محل وفاتش بغداد میباشد.


علمای قرن ششم.


۱. حسینی زبیدی، سیدمرتضی، تاج‌العروس، ج۴، ص۴۷۲.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام زرکلی، چ ۲، ج۲، ص۲۷۶.
۳. ابن عماد، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۷، ص۲۵۲.    
۴. ابن ابی‌الوفا، عبدالقادر، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۲۱۶.
۵. ابن ابی‌الوفا، عبدالقادر، الجواهر المضیئه، ص۲۰۰.
۶. ابن فهد‌هاشمی، محمد بن محمد، لحظ الالحاظ، ص۳۵۹.
۷. زرکلی، خیرالدین، اعلام زرکلی، حاشیه ٔ صفحه ٔ مذکور.



سایت علما و عرفا، برگرفته از مقاله «حسین بن مبارک زبیدی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۲/۰۴.    



جعبه ابزار