• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن ابی‌جراده ابوغانم جمال‌الدین محمد بن‌ هبةالله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلِ ابی‌جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می‌باشد. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوغانم جمال‌الدین محمد بن‌ هبةالله می‌باشد.



ابوغانم جمال‌الدین محمد بن‌ هبةالله (۵۴۰-۶۲۸ق/۱۱۴۵-۱۲۳۱م)، فقیه، قاضی و خطاط. در حلب زاده شد و نزد پدر و عمویش درس خواند و فقه حنفی را از علی‌العلاء الغزنوی آموخت. وی امام و خطیب مسجد جامع حلب بود. پس از درگذشت قاضی ابن‌ شهرزوری، در حکومت اسماعیل‌ بن‌ محمود بن‌ زنگی، قضاوت شهر حلب به او پیشنهاد شد، ولی وی آن را نپذیرفت و برادرش ابوالحسن احمد (پدر کمال‌الدین، ابن‌ عدیم) عهده‌دار قضاوت گردید. ابوغانم در روزگار خود از خوش‌نویسان و کاتبان به‌نام بود و به شیوه ابن‌ برّاب (علی‌ بن‌ هلال، د ۴۱۳ق/۱۰۲۲م) می‌نوشت. ابوغانم کتاب‌های بسیاری را با خط زیبا نگاشته است. وی مردی پارسا بود و ابن‌ اثیر که روزگار او را دریافته، می‌گوید: «اگر کسی بگوید در این روزگار عابدتر از ابوغانم نیست گزاف نگفته است». او در حلب درگذشت.


۱. یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم‌الادباء، ج۵، ص۲۰۶۹، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.    
۲. راغب، محمد، اعلام‌النبلاء بتاریخ حلب الشهباء، ج۴، ص۴۴۴.    
۳. ابن‌ اثیر، عزالدین، الکامل، ج۱۲، ص۵۰۵، بیروت، ۱۳۹۹ق.    
۴. یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم‌الادباء، ج۵، ص۲۰۷۵، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.    



جعبه ابزار