ابراهیم بن احمد اغلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن احمد اغلبی، نهمین امیر از امیران اغلبی
آفریقا در
قرن سوم قمری بود.
ابواسحاق، ابراهیم (دوم) ابن احمد بن محمد بن اغلب، از امیران اغلبی حاکم بر شمال آفریقا و نهمین امیر از امیران اغلبی در افریقیه بود. او نخست از طرف برادرش
ابوالغرانیق محمد والی
قیروان شد و در آن‌جا اقامت گزید و پس از مرگ او در سال ۲۶۰ق امیر افریقیه شد. ابراهیم مردی خردمند، نیکوکار و دور‌اندیش بود. در دوران حکومتش قیام‌هایی صورت گرفت که آنها را سرکوب کرد. مردم در زمان او امنیت داشتند. در سال ۲۸۱ق به
تونس منتقل شد و در آن، کاخ‌هایی به پا کرد.
با فرنگیان در دژها و قلعه‌هایشان بسیار جنگید و پس از آن، دچار مالیخولیا شد و بسیاری از یاران، دبیران، حاجبان و زنان خود و نیز دو تن از پسرانش، شانزده تن از دخترانش و هشت برادر خود را کشت. وی همچنین مردانی از عرب و سپاهیانی را کُشت که هنگام فتح افریقیه و یا پس از آن، بدان داخل شده بودند او هزار تن از آنان را فراخواند و در خانه‌ای فرود آورد که برایشان بنا کرده بود و همه را از دم تیغ گذراند. این افراد مقابل
قبیله کتامه می‌ایستادند و آنان را به زانو درآورده بودند. هنگامی که آنان هلاک شدند، قبیله کتامه گردن‌کشی کرد و با یاری عبیدالله شیعی، برضد
اغلبیان برخاست و دعوت او را پذیرفت.
معتمد عباسی هنگامی که از حال او آگاه شد، برکنارش کرد و او به
سیسیل رفت و در حال محاصره قلعه «کوستانزا» درگذشت. او شهر «رقاده» و کاخ «فتح» را ساخت. پس از مرگ، جسدش به شهر «
پالرمو» در سیسیل حمل و در آن‌جا دفن شد و به قولی جسدش به قیروان برده و در آن‌جا به خاک سپرده شد. او ۲۸ سال حکمرانی کرد و در ۵۲ سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۴۷.
