• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابجد (حاکم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اَبجَد از حاکمان افسانه‌ای مکه بود البته تردید در این مورد وجود دارد.



روایت‌های تاریخی، ریشه‌یابی‌های اسطوره‌ای مختلفی از ابجد داشته‌اند، به ویژه در شش شکل نخست؛ بر اساس معروف‌ترین آن‌ها ترکیب ابجد (اباجاد) تا قَرَشَت را نام پادشاهانی دانسته‌اند که با حضرت شعیب (علیه‌السلام) هم‌نسب و از فرزندان مَحْض/مَحْضَر/ محصن بن جَنْدل بن یعْصُب بن مَدینْ بن ابراهیم (علیه‌السلام) بوده‌اند.
برخی منابع، بدون پرداختن به جزئیات، ابجد را حاکم مکه یا جایی اطراف حجاز
[۴] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
؛ هَوَّز و حُطّی را پادشاهان دیار «وج»، مکانی با فاصله ۱۲فرسخی مکه در حومه طائف؛ و کَلِمَن و سَعْفَص و قَرَشَت را از حاکمان مَدْیَن، شمال غربی حجاز، دانسته‌اند.
[۷] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
[۸] ابن ندیم، محمد ابن اسحاق، الفهرست، ص۷.

در نقلی دیگر، اینان پادشاهان مصر بودند و کلمن بر مدین یا بر سراسر این منطقه پادشاهی داشته و بر اثر تکذیب حضرت شعیب (علیه‌السلام) عذاب بر منطقه حکومت او نازل گشت و همه نابود شدند.
[۱۰] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
ابن خلدون با اشاره به گزارش مسعودی، در این که ابجد از حاکمان مکه بوده باشد، تردید کرده است. در برخی منابع تفسیری نیز ذیل آیه نخست سوره بقره و سخن از حرف مقطّعه، ابجد از حاکمان مکه معرفی شده است.


(۱) البدء و التاریخ: المطهر المقدسی (م،۵۰۷ق.)، مکتبة الثقافة الدینیه، بورسعید.
(۲) تاریخ ابن خلدون: ابن خلدون (م. ۸۰۸ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
(۳) تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک): الطبری (م. ۳۱۰ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۳ق.
(۴) التحریر و التنویر: ابن عاشور (م. ۱۳۹۳ق.)، تونس، الدار التونسیه.
(۵) شفاء الغرام: محمد الفاسی (م. ۸۳۲ق.)، به کوشش مصطفی محمد، مکه، مکتبة و مطبعة النهضة الحدیثه، ۱۹۹۹م.
(۶) الفهرست: ابن ندیم (م. ۴۳۸ق.)، به کوشش رضا تجدد، تهران، امیر کبیر، ۱۳۶۶ش.
(۷) لغت نامه: علی اکبر دهخدا، دانشگاه تهران، ۱۳۷۲ش.
(۸) مروج الذهب: المسعودی (م. ۳۴۶ق.)، به کوشش اسعد داغر، قم، دار الهجره، ۱۴۰۹ق.
(۹) معجم البلدان: یاقوت الحموی (م. ۶۲۶ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۹۹ق.


۱. مقدسی، مطهر، البدء و التاریخ، ج۳، ص۷۷    .
۲. ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۳    .
۳. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۱، ص۱۳۴    .
۴. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
۵. مقدسی، مطهر، البدء و التاریخ، ج۳، ص۷۷.    
۶. حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۴، ص۹    .
۷. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
۸. ابن ندیم، محمد ابن اسحاق، الفهرست، ص۷.
۹. فاسی، محمد، شفاء الغرام، ج۱، ص۶۴۱-۶۴۲.    
۱۰. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۱۲۸.
۱۱. مقدسی، مطهر، البدء و التاریخ، ج۳، ص۷۶    .
۱۲. ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۳    .
۱۳. ابن عاشور، التحریر و التنویر، ج۱، ص۲۱۲-۲۱۴.    



دانشنامه حج و حرمین شرفین، برگرفته از مقاله «اَبجَد»، تاریخ بازیابی ۹۹/۱۱/۲۶.    


رده‌های این صفحه : حاکمان مصر | حاکمان مکه




جعبه ابزار